Zutphen 1 (KNSB) goed op dreef in Groesbeek
Vandaag mag ik invallen in ons 1e KNSB, dat vandaag een uitwedstrijd speelt in Groesbeek tegen PMC 2. Dat staat niet voor een innovatief internetbedrijf, maar voor Pion Mook Combinatie. De wedstrijd wordt gespeeld in Groesbeek en na een tochtje per trein en fiets met aardig wat hoogtemeters ben ik wat eerder dan de per auto vervoerde teamgenoten in de speelzaal, waar ik natuurlijk Huub Blom (“Mister OSBO”) tref, die niet geheel tevreden blijkt met de organisatie van de zaal: daar was men vergeten dat de ruimte was verhuurd! Met veel moeite en inzet van talloze leden moet het hele interieur nog worden opgebouwd, voordat de stukken en klokken kunnen worden opgesteld. Er is nog 1 tafel tekort en ik word daarop aangesproken door een zwoegend lid die me vraagt waar de sleutel van een belendende zaal dan is, om er een tafel uit te kunnen halen. Ik begrijp onmiddellijk dat men mij voor beheerder aanziet en antwoord adequaat door te zeggen dat uit die zaal beslist geen spullen mogen worden gehaald en dat die deur niet open gaat (dat had ik al via Huub vernomen…).
Even later kwam eerst Mark binnen vanuit zijn woonplaats Ooij (bijna een thuiswedstrijd) en even later waren ook de andere 6 teamleden aanwezig in de niet al te gezellige kelderzaaL
Ik vraag Huub waarom we niet in Mook spelen, want daar is een mooie ruimte. Zijn antwoord: “Deze zaal is goedkoper”. Dat snap ik volledig…
Gaat het nu ook nog over het schaken zelf? Ja en nee, ik heb mijn aantekenblad helaas in Groesbeek achter gelaten, dus het wordt geen normaal chronologisch verslag…
Klaas heeft me aan bord 5 geplaatst en wie neemt er plaats tegenover mij: de legendarische Niek van Diepen! Dat vereist enige toelichting: rond 2020 speelden we thuis tegen Mook en ik leed de meest smadelijke nederlaag ooit: ik deed mijn zetten altijd met rechts en had vanuit het snelschaken de gewoonte om geslagen stukken met links van het bord te halen. Maar dat mocht juist in dat seizoen voor het eerst niet meer en Niek was als gecertificeerd arbiter natuurlijk scherp op de hoogte van deze spelregelwijziging. Eerst kreeg ik via zijn assertieve inzet een tijdstraf van 2 minuten en verderop in de partij deed ik het weer en verloor reglementair. Dat inspireerde mij vervolgens om hem in het verslag uit te maken voor Dorknoper en alle ellende in verleden en heden in de plaats Mook (de verloren slag, bijtgrage honden op een verkiezingsposter, enz.) breed uit te meten.
Bij een ontmoeting in het aan te raden Kiste Trui toernooi enkele jaren geleden (zie https://schaakbond.nl/event/kiste-trui-toernooi-2025-11-08/) hebben we de vrede van Mook reeds gesloten en bleek Niek niet alleen een speler met gevoel voor humor, maar ook kwam toen naar voren dat we in het studiejaar 1977-1978 samen in de aanvankelijk overvolle collegebanken hebben gezeten als eerstejaars bij de opleiding wis- en natuurkunde van de Universiteit Utrecht.
Het verloop van deze studie was echter bepaald verschillend. Waar Niek trouw en met de juiste instelling (en het juiste niveau:) de hele opleiding zou afronden, hoorde ik bij degenen die met cynisch genoegen al op de eerste studiedag werden aangekondigd. Want hoe zat dat? Je kreeg er les in 3 collegezalen van het afgrijselijke “Transitorium 1”. In de afgeladen zaal 1 stond de docent, in de zalen 2 en 3 kon je plaatsnemen om via ca. 10 aan de zijkanten van de ruimte gemonteerde kleine sneeuwrijke beeldbuis schermen het gebeuren in zaal 1 te volgen. Dat kon helemaal niet, want een redelijk deel van de les bestond uit het uitwerken en toelichten van berekeningen op een groot schoolbord. Maar daar zag je in zaal 2 en 3 helemaal niets van…
De eerder genoemde cynische aankondiging bevatte de volgende inhoud: het is nu nog wat druk, maar met Kerst is zaal 3 niet meer nodig en met Pasen zaal 2 evenmin… Dat klopte feilloos en ik ging op 28 februari 1978 in de ochtend naar de administratie om mijn vertrek te melden…”Oh, je bent de vierde al vandaag…”
Nu ben ik al 25 jaar decaan en een opleiding die anno 2025 ⅔ van de studenten binnen een schooljaar laat stranden krijgt een groot probleem. En Niek was toen al een ware survivor!
Dus: Huub wijst me vrolijk op Niek als mijn tegenstander en dat vind ik juist leuk, gezien deze hele historie. Niek wijst me nog met een glimlach op de Dorknoper uit het verslag, want hij is het ook niet vergeten. Huub zit naast ons tegen Peter Dupain en volgt de partij met belangstellende argusogen…Ook vertelt hij me opgewekt dat hij zelf een Morra gambiet heeft neergezet, iets dat me niet was ontgaan, want het stond toen al op het later kwijtgeraakte papiertje…
Is er dan ook nog geschaakt? Natuurlijk wel: mede dankzij Klaas die wat notatieformulieren op de foto heeft gezet kan ik er nog wat over melden.
Eerst gaan we naar bord 3, waar Joris de ruilvariant van de Caro-Kann zo bekwaam heeft behandeld dat zijn tegenstander de hele partij met een super zwakke centrumpion kampt en dat Joris gladjes wint staat dus al vroeg in de sterren geschreven. (zie partij)
Aan bord 7 speelt Jos Landsheer in het gesloten Siciliaans de Grand Prix aanval met het snelle 3 f4. Hij houdt steeds initiatief en wint eveneens. (zie partij)
En ook aan bord 1 zijn we succesvol: teamcaptain Klaas Hagendijk speelt met wit een leuke variant van de gesloten Siciliaan met 1 e4 c5; 2 Pc3 Pc6 3 Lb5 Pd4 4 Pf3. Ik bekijk een video van David Weegenaar die 4 Pbd2 verkiest, maar of dat beter is dan wat Klaas doet? Hij staat wat gemakkelijker nadat zijn tegenstander niet tijdig rokeert en wint in 30 zetten. (zie partij)
De vierde witspeler ben ik zelf: weer wordt het een Stonewall met de zwartveldige loper snel buiten de keten en zoals steeds kost het zwart hoofdbrekens hoe dit systeem aan te pakken. Niek speelt een groot aantal goede zetten, maar dat kost hem te veel tijd. Aan het eind, in een eindspel met het thema het geweldig paard voor wit tegen een arme loper van zwart, maakt Niek met ruim een minuut op de klok tegen 20 voor mij een blunder die hem die loper kost.
Zo winnen alle witspelers. En wat denken van de vier zwartspelers: Peter Dupain aan bord 6 moet in dat Morra gambiet zwaar aan de bak om het initiatief dat Huub krijgt voor de geofferde pion te beteugelen. Hij doet dat bekwaam en houdt knap remise. Na afloop zegt Huub: “Dat is wel een taaie hoor…” Ik bevestig dat, denk dat Peter tot de meest zorgvuldige spelers van ons genootschap behoort!
Ook René Meijer die aan bord 8 een Orang Oetan (1 b4) bestrijdt, doet dat zeer solide en de remise is al snel te voorzien. Meer moeite kost het Mark aan bord 2: hij staat een kwaliteit achter, maar ontsnapt door de matige positie van de witte koning. En wat te denken van Nathan van Dam, die tegen de aan mij en Joris bekende gevaarlijke Wim Gielen speelt aan bord 4: het wordt een Bird-opening met 1 f4 d5 en als de ontwikkeling is voltooid vrees ik voor Nathan, want op het oog ziet het er eng uit. Maar in de scherpe stelling die ontstaat kiest hij voor een uitval met dame en paard en in de chaos die dat teweegbrengt wint hij als enige zwartspeler knap. (zie partij)
Met een gemiddeld ratingverschil van maar 40 punten is de grote zege meer dan wat verwacht mag worden! De uitslagen op een rijtje: https://knsb.netstand.nl/teams/view/6370
