Verliezen na 6½ zet, kan dat?
Jullie kennen ze nog wel, die onbezorgde winstpartijen op die arme andere kinderen die ook net schaken hadden geleerd en met grote waarschijnlijkheid geen afdoende antwoord hadden op het Herdersmat, te beginnen met e4,Dh5 en Lc4. Soms gingen ze niet mat, maar dan liep het even later toch mis op f7.
Ik leerde schaken van meester Bies op de School met den Bijbel op het Scheepsbouwplein in de wijk “Plan Kinderdijk” te Alblasserdam. En ik kreeg op verjaardagen deeltjes van de in mijn ogen oneindige serie fraai vormgegeven paperbacks van Hans Bouwmeester. Mijn absolute favoriet (ik had er op een gegeven moment een hele stapel van) was boek 10 over de openingen met hun magische namen…
Die voorliefde voor de start van de partij is altijd gebleven, al moet me van het hart dat een merkbare rating groei pas is ontstaan nadat ik in een vakantie dankzij een tip van Willem Oving het magistrale boek over eindspelen van Yasser Seirawan heb bestudeerd…:
Nu terug naar de kern van dit betoog: is het mogelijk voor deze speler die het spel een klein beetje denkt te snappen om na de zevende zet van wit de zwarte koning om te moeten leggen? Als deze vraag maandagochtend 20 oktober aan me zou zijn gesteld dan had ik 100% zeker geantwoord: “Nee hoor, dat kan niet!”. Want in mijn schaakarchief met talloze partijen zijn nederlagen met minder dan 25 gespeelde zetten al bijna onvindbaar, mede dankzij mijn passie voor de opening…
Maar na de match in de interne met de geslepen maar op het oog oh zo vriendelijke schurk Rob Teunisse luidt het antwoord: Ja. Want het is gebeurd.
Hoe dan?
Rob speelt 1 d4 en met 1 …f5 wordt het Hollands. Rob vertelt me na afloop dat Viktor Korchnoi deze opening totaal onspeelbaar heeft geacht door de verzwakking van f7.
Maar de engine vindt het niet zo erg. En Rob zelf ook niet, want hij speelt het zelfs met zwart.
Dan komt hij tot mijn verrassing met 2 Lg5. Ik vraag hem direct of hij na de in mijn ogen beste zet 2 …Pf6 mijn paard zal slaan? Maar nu grijpt Joris naast ons in als een premature wedstrijdleider door Rob te adviseren deze vraag niet te beantwoorden. Want je mag helemaal niet praten met je tegenstander over zijn plannen. Dus houdt Rob met een vileine glimlach zijn kaken op elkaar. En doe ik 2: …h6?
3 Lh4.
Nu blijkt mij pas de onzin van h6, want 3 …g5? kost in alle gevallen een pion. En ik open nu gratis de diagonaal h5-e8
Dus kom ik met ….3 h5?
Bouwmeester heeft mij dat in zijn deel 1 al verboden, want je hoort te ontwikkelen en niet steeds met dezelfde pion te spelen…Ik beoogde met de zet een Super Stonewall te gaan bouwen met de geniale structuur h5,g6,f5,e3,d4,c6. Maar die zal er nooit komen…
4 Pf3 d5
5 e3 Dd6?!
Ook hier gefronste wenkbrauwen bij elke openingskenner: wordt het niet zaak eerst eens iets anders te ontwikkelen? Weer met bijvoorbeeld Pf6 …Ik wilde wat ruimte maken om de e-pion te kunnen spelen…
6 c4 ….e6???????????????????????????????????????????????????????????????
(is deze reeks vraagtekens wel afdoende voor zo’n consequente maar wat naïeve zet?)
Zie: DIAGRAM
Ik dacht hier namelijk eerst terecht na over het ietsje betere 6….Db4+, waarna Rob op dameruil belust zou zijn geweest met 7 Dd2.
7 c5 1-0
Want mijn dame is in eigen huis gevangen en wordt aanstonds wreed en meedogenloos verslonden via 8 Pe5. Ik overweeg nog om aangifte tegen Rob te doen, want het is natuurlijk wel 2025…
Hoe vreselijk is dit alles! Er zijn spelers die dan terstond naar huis zouden zijn gegaan om daar de hele nacht ontroostbaar te huilen. Of om tot het ochtendgloren langs de IJssel te ijsberen om zo de zin van het hele leven kritisch te overdenken. Maar ik kan er gelukkig nog wel om lachen en heb mezelf gestraft door de hele avond met enige jaloezie onze clubleden te bekijken die zich wel eindeloos knap concentreerden op veel moeilijker stellingen…
Eric Kloppers
