Zutphen 1 (SOS) lijdt logische nederlaag in Enschede
Vandaag mogen we met veel invallers aantreden voor een kansarme match tegen Max Euwe 1. Dat ijzersterke team heeft zelfs ASV 1 met 6-2 weggevaagd en wij verloren in de vorige ronde met een sterkere opstelling ook met deze cijfers van ASV…
Als ik de borden na de openingen eens bekijk, dan valt het me allemaal nog best mee: Klaas Hagendijk mag weer eens aan bord 1 tegen de meester die ik 2 jaar geleden met enig geluk had verslagen. Hij opent net als ik toen met een Stonewall met wit en hij staat gelijk. Ik heb aan bord 2 mijn tegenstander met zwart een Lettisch Gambiet voorgeschoteld en mijn stelling is heerlijk. En ook Joris van Baaren aan bord 3 heeft na een klassiek Vierpaardenspel met wit geen problemen. Die zijn er wel bij Olav Wilgenhof aan bord 4: in een Pirc is hij wat verdwaald en zijn stelling oogt ellendig. Jos Landsheer mag aan bord 5 met wit in een Schotse opening proberen initiatief te nemen en hij staat gelijk, denk ik. René Meijer heeft met zwart een degelijke opstelling in een Konings Indische partij. Maar wat er bij Martijn Kasza met wit in een Londense opening mis is gegaan weet ik niet precies, maar hij moet te veel dreigingen tegelijk zien te pareren. Tenslotte zien we Jacques Fervers tegen een Engelse opening opboksen en het ziet er nog okee uit.
Zo is het een hoopvol feit dat ons team niet vanuit de openingen wordt weggevaagd!
Maar dan komt in het middenspel het grote gemiddeld ratingverschil meer tot uiting:
na een zet of 15 is de situatie bij Olav zo miserabel, dat hij als eerste moet opgeven. Martijn gaat even later ook ten onder aan alle dubbele dreigingen en Jacques verliest eerst een belangrijke pion en daarna ook de grip op de partij. Aan de overige 5 borden duurt de strijd veel langer. René speelt zoals we hem kennen: zeer solide en vrijwel foutloos en slechts een finesse in het naderende eindspel wordt hem heel laat noodlottig.
Zoiets zien we ook gebeuren aan het bord van Jos, die eveneens op een behoorlijke partij kan terugkijken.
Dan ben ik aan de beurt voor een 0: mijn initiatief heeft lang aangehouden, maar in het late middenspel heb ik grote spijt van het verplaatsen van mijn dame naar de verkeerde vleugel.
Mijn opponent neemt listig en heel geleidelijk het initiatief over en rondt af met een fraai torenoffer met in alle varianten mat met paard en dame: een ijzersterke combi…
Dan is er aandacht voor Joris, die aan bord 3 de held van de dag is, want hij wint op heldere wijze nadat zijn tegenstander een echt mens blijkt: die heeft Joris een stuk cadeau gedaan!
Dan kijken we met grote aandacht naar Klaas, die keurig op het bord is gebleven, maar die nu met minder dan een minuut op zijn klok het pittige eindspel moet spelen. dat lukt op het bord prima, maar met die tijd niet: hij gaat in wellicht nog houdbare stelling door zijn vlag.
Eric Kloppers
